Foto’s kunnen informatie laten zien over wat niet zichtbaar is, gevoelens die men niet wil, kan tonen en natuurlijk herinneringen. Als men een depressie heeft, is men vaak naar binnen gekeerd. Hierdoor kan men in een vicieuze cirkel raken en steeds meer terugtrekken van de buitenwereld. Het is niet mogelijk om in zo’n periode een heldere blik van de werkelijkheid te hebben. Het gevoel en de werkelijkheid komen dan niet meer overeen. Dit moet men zien te doorbreken hoe moeilijk ook. Men dient te proberen de focus meer naar buiten te richten, iets te ondernemen wat men voor de depressie wel fijn vond. Het wordt tijd dat we depressie niet alleen meer als een verschrikkelijke ziekte beschouwen. Een depressie ons kan verrijken, een noodzakelijke fase waarin een proces van persoonlijke groei, en sociale relaties kunnen verbeteren. Er zijn situaties waar je het best lang en diep over kunt nadenken, en die veel tact vereisen. Depressieve mensen blijken beter te zijn in het oplossen van dit soort lastige kwesties doordat ze heel goed zijn in het analyseren van de kosten en baten van de verschillende mogelijkheden; ze zijn zorgvuldiger en maken minder fouten. Hersenonderzoek lijkt inmiddels te bevestigen dat mensen die in een depressieve stemming verkeren, extra goed zijn in focussen en analytisch denken. Op hersenscans van depressieve mensen is te zien dat het gebiedje in de voorhersenen dat betrokken is bij het gefocust blijven op complexe problemen een stuk actiever is dan bij niet-depressieve mensen.
Voorbeeldtekst
